Na droze z Prjawoza do Hochoze, wóneje serbskeje jsy ze źinsa nejwěcej powědajucymi serbskeje rěcy w Dolnej Łužycy, namakajoš w góli bocne njeasfaltěrowane drogi za wandrarje, zběrarje gribow a druge narske lubowarje natury. Pśisamem w Hochozy na jadnej takej lěwej droze lažy Gólniski dom a droga wjeźo do jadnogo tšawnišća – luki z jagaŕskeju budku. Jagaŕska budka jo wjelgin – ako se zda wjelgin konfortabelna w sćinje pód bomom.
Jano krotko pótom wjeźo nalěwo jadna pódobna bocna droga k Hochoskemu jazorkoju. Hochoske jazorko njejo wuwity turistiski cil. Ako Garkoška, Knorawski a Módłejski jazor jo alternatiwa wjelikich jazorow za wobydlarje w susedstwje. Jano w jogo lěwem źělu móžoš pšawje plěś, dokulaž jo wjelgin měłke. Jazorko njewabi tak wjele gósći ako druge wětše jazora, weto wugba swóju funkciju. Direktnje pśi Jazorku su tśi – styri domy, z kótarychž pśiźo casy głosna muzika.
W Hochoskem jazorku su byli pśed lětoma ryby. Weto jo móžno, až jo była slědna kšuta zyma fatalna za ryby, tak až dno jo cyste a jo wiźeś, ale ryby we wóźe wěcej njewiźiš.
