Tekst serbskeje hymny Rjana Łužica jo w slědnem casu wjele reakcijow wubuźił. Cłonk Maćice serbskeje (muskego roda) jo njedawno diskusiju iniciěrował, lěc dej w serbskej hymnje Rědna Łužyca stojaś mužojo respektiwnje muže, dokulaž se njepóśěgujo na žeńske.
Slědne Serbske blido 9. měrca jo wótwóriła Christina Kliemowa w Serbskem muzeju w Měšće z dr. Anju Pohončoweju z Maśice serbskeje, kótaraž jo wuzwignuła, až to jo jadna z góźbow, pśi kótarejž se tema wudiskutěrujo, dokulaž jo hymna jadna sensibelna wěc. Na rozdźěl wót prědnego Serbskego blida togo lěta, jo było to blido wótwórjonego charaktera, tak až zajmce su zasej (nic jano online) pśiś mógali. Było jo jich něźi 25 pśi tej góźbje. Dr. Anja Pohončowa jo pśedstajiła wšake wersije hymny, mj. slědna wót Zejlerja schwalona z 1861), Styrigłosne spiwanja z 1886 a Wasele spiwamy wót Sonje Šajbic a Jura Winarja z 1949. Něntejšna hymna stej jano dwě stucce spiwa Handrija Zejlerja.
Južo na zachopjeńku jo w publikumje konsensus nastał, až wjele luźi w Dolnej Łužycy južo dłujki cas město „muže“ „luźe“ spiwa a až jo to jaden ceło hynakšy, „górnoserbski“ problem, dokulaž górnoserbska rěc ma hynakšu strukturu a njamógu se stucki a licba złožkow wobchowaś, by-li se zawjadło słowo mužojo. W górnoserbskej wersiji naraźuju se wšake wersije, mj. dr. : „wuńdu žony, mužojo“ abo „wuńdu dźowki, synojo“ abo „wuńdu Serbow budźerjo“ město „klina wušli mužojo“. Teke jo było take měnjenje za to, až aktualny oficialny tekst hymny teke za muskich diskriminěrujucy statkujo, dokulaž jich ako gniłych pśedstaja (gaby muže stanuli). Dalšne teze
jenož za sobustawow. Dieser Inhalt ist nur für Mitglieder.
Viktor Zakar